เป็นเวลากว่าสองศตวรรษที่ Du Châtelet (1706-49) ได้รับเลือกให้เป็นนายหญิงของวอลแตร์ ราวกับว่าเธอเป็นสมบัติของเขาหรืออย่างดีที่สุดคือเลขาอัจฉริยะ แต่ตัววอลแตร์เองรู้ดีกว่านั้น เขายกย่องให้เธอเป็น “อัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่และทรงพลัง” พวกเขาร่วมกันเขียนซึ่งเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลอย่างยิ่งที่โน้มน้าวนักทดลองชาวฝรั่งเศสให้ละทิ้ง René Descartes วีรบุรุษของชาติตนเอง และถวายสัตย์ปฏิญาณ
ว่าจะจงรักภักดี
ต่อ Newton แทน แม้ว่าชื่อวอลแตร์จะมีเพียงชื่อของวอลแตร์เท่านั้น แต่เขาก็แสดงความเคารพต่อความเหนือชั้นทางวิทยาศาสตร์ของดู ชาเตเลต์ โดยส่วนหน้าของหนังสือ (ที่แสดง) เป็นภาพที่เธอลอยอยู่เหนือหัวของเขา หล่อหลอมภูมิปัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ของนิวตันลงบนมือของเขา
กระจกของดูชาเตอเลต์ระบุว่าเธอคือเทพีแห่งความจริง ในขณะที่วอลแตร์สวมพวงหรีดเกียรติยศของกวีในขณะที่เขาตั้งใจถ่ายทอดคำพูดของสตรีผู้รำพึง “เธอเขียนตามคำบอกและฉันก็เขียน” เขาบอกเพื่อน
การจัดการกับอคติเมื่อเผชิญกับการกีดกันอย่างโจ่งแจ้งจากแวดวงวิชาการ
รวมถึงข้อสงสัยที่ฝังแน่นเกี่ยวกับความสามารถของเธอเอง Du Châtelet ถูกจับได้ระหว่างแบบแผนที่ขัดแย้งและไม่น่าพอใจ – การเรียนรู้นอกรีต คู่รักที่มีสีสัน และแม่ผู้อุทิศตน นักเขียนชีวประวัติจำนวนมากเกินไปที่จะเลือกนางแบบเหล่านี้สักคนหรือมากกว่านั้น แทนที่จะรับฟังคำยืนกรานเงียบๆ ของเธอว่าเป็น
“ตัดสินฉันด้วยข้อดีของฉันเอง” Du Châtelet ท้วง – แต่จะทำอย่างไรดี? การตัดสินเธอด้วยมาตรฐานสมัยใหม่ไม่ใช่แนวทางที่ถูกต้อง ผู้หญิงในศตวรรษที่ 18 แทบจะไม่มีโอกาสทางการศึกษาเลย และเชื่อกันว่ามีสติปัญญาและร่างกายด้อยกว่าผู้ชาย ที่สำคัญไม่มีเส้นทางอาชีพแบบดั้งเดิม
ให้ติดตามแม้แต่ผู้ชายที่ต้องการเรียนวิทยาศาสตร์ เช่นเดียวกับผู้หญิง พวกเธอต้องสร้างเส้นทางสู่ความสำเร็จของตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเธอไม่ได้เกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยDu Châtelet ติดกับดักระหว่างเพศ ยอมทำตามความคาดหวังของเวลาด้วยการชอบจับจ่ายซื้อของ เต้นรำ และความบันเทิง
แต่เธอยังละเมิด
บรรทัดฐานทางสังคมด้วยการอุทิศตนให้กับปรัชญาธรรมชาติของนิวตัน เมื่อใกล้ถึงกำหนดส่งผลงาน เธอแทบจะไม่ได้นอนเลย จุ่มมือลงในน้ำเย็นจัดเพื่อให้ตัวเองตื่น นอกจากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์แล้ว เธอยังเขียนและแปลงานในหัวข้ออื่นๆ เช่น จริยธรรม คัมภีร์ไบเบิล
และกวีนิพนธ์กรีก อิมมานูเอล คานท์ นักปรัชญาชาวเยอรมันชื่นชมสติปัญญาของเธอ แต่เย้ยหยันว่า “สตรีที่จัดการโต้เถียงเกี่ยวกับกลศาสตร์เช่น Marquise de Chatelier อาจมีหนวดเคราด้วย”เช่นเดียวกับผู้หญิงที่ฉลาดหลายคนในทุกวันนี้ แม้ท่ามกลางความสำเร็จ เธอก็ขาดความมั่นใจในตนเอง
“พระเจ้าปฏิเสธอัจฉริยะทุกประเภทของฉัน” เธอเคยเล่าให้ฟัง แม้ว่าเธอจะมีวิถีชีวิตที่แหวกแนว แต่ Du Châtelet ก็ยังคงทำงานเติมเวลาแบบดั้งเดิมที่ภรรยาและแม่คาดหวังไว้ สิ่งเหล่านี้บางอย่างที่เธอกำหนดกับตัวเอง แต่ในกรณีอื่น ๆ ดูเหมือนว่าเธอจะยอมจำนนต่อแรงกดดัน
จากคนรุ่นราวคราวเดียวกัน ราวกับว่าถูกกำหนดเงื่อนไขตั้งแต่แรกเกิดให้เป็นรูปแบบของการถูกจองจำทางจิตใจ แต่เธอสนับสนุนให้ผู้หญิงสร้างเสริมความสุขให้กับตัวเองด้วยการศึกษา “เพื่อปลอบใจเธอสำหรับทุกสิ่งที่ทำให้พวกเธอต้องพึ่งพาผู้ชาย” ความคิดทางวิทยาศาสตร์ดู
ชาเตเลต์เป็นเด็กที่ฉลาดหลักแหลมอย่างเห็นได้ชัด ไม่พอใจการเลือกปฏิบัติที่ทำให้เธอไม่สามารถประกอบอาชีพเดียวกับผู้ชายได้ เธอเกิดในครอบครัวชนชั้นสูงที่มั่งคั่ง เธอได้รับประโยชน์จากพ่อที่รู้แจ้ง แทนที่จะส่งเธอไปโรงเรียนคอนแวนต์ เขาตัดสินใจว่าควรสอนเธอที่บ้าน และเธอก็ได้รับการศึกษา
ในแบบฉบับของเด็กผู้ชายมากกว่า เห็นได้ชัดว่าเธอสามารถพูดได้ 6 ภาษาเมื่ออายุเพียง 12 ปี แต่จนกระทั่งอายุ 20 ปลายๆ เธอจึงเริ่มดื่มด่ำกับแนวคิดของนิวตัน สิ่งเหล่านี้ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันมาก: นิกายเยซูอิตควบคุมระบบการศึกษาของฝรั่งเศส และวิทยาศาสตร์แบบคาร์ทีเซียนของพวกเขา
ที่อาศัยการหมุนวนของอนุภาคขนาดเล็กก็ปกครองได้ดีในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษเมื่อถึงเวลาที่เธอเริ่มจัดการกับนิวตัน Du Châteletได้แต่งงานกับนายทหารที่แก่กว่า ให้กำเนิดลูกสามคน และกำลังพัฒนามิตรภาพกับชายอีกสองคนพร้อมๆ กัน เธอชักชวนให้คนหนึ่งสอนคณิตศาสตร์เป็นการส่วนตัว
และตกหลุมรักวอลแตร์อีกคนอย่างหลงใหล เขากำลังตกที่นั่งลำบาก ถูกตำรวจตามล่าเพราะความคิดเห็นทางการเมืองที่ไม่รักชาติ และ Du Châtelet ส่งเขาไปซ่อนที่บ้านของเธอในชนบท ฤดูร้อนปีถัดมาเธอไปอยู่กับเขาที่นั่น และเป็นเวลา 15 ปีที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน เข้าไปพัวพันกับโลกส่วนตัว
ของกิจกรรม
ทางปัญญาอันเข้มข้นที่เกี่ยวพันกับความโรแมนติกสิ่งสำคัญอันดับแรกของพวกเขาคือสต็อกห้องสมุด พวกเขารวบรวมหนังสือ 21,000 เล่ม มากกว่ามหาวิทยาลัยในยุโรปส่วนใหญ่ และแต่ละห้องมีห้องแยกต่างหากซึ่งเต็มไปด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์เข้าครอบครองห้องโถงใหญ่
ซึ่งเธอทดสอบทฤษฎีของนิวตันด้วยลูกบอลไม้ที่แกว่งจากจันทันและอุปกรณ์โลหะที่หลอมขึ้นจากเหมืองเหล็กในบริเวณใกล้เคียงในปี ค.ศ. 1738 วอลแตร์ได้เผยแพร่องค์ประกอบทางปรัชญาของนิวตันที่ ประสบความสำเร็จเป็น พิเศษ อธิบายหลักการพื้นฐานของการค้นพบของนิวตัน
ในดาราศาสตร์เชิงคณิตศาสตร์และทัศนศาสตร์อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ชาวฝรั่งเศสกลุ่มต่างๆ สามารถเข้าถึงฟิสิกส์ใหม่ได้ ฮีโร่ของวอลแตร์บูชานิวตัน แต่ตระหนักว่าตัวเขาเองไม่สามารถเทียบได้กับดูชาเตเลต์ทางสติปัญญา “ผมเคยสอนตัวเองกับคุณ” เขาเขียนในอีก 10 ปีต่อมา
credit : cialis2fastdelivery.com dmgmaximus.com ediscoveryreporter.com caspoldermans.com shahpneumatics.com lordispain.com obamacarewatch.com grammasplayhouse.com fastdelivery10pillsonline.com autodoska.net
